-
2013 March Handschrift
-
2013 March Moeiteloos
-
2013 March Boeing 747
-
2013 March Bunker
-
2013 February Schiele
-
2013 February Inspiratie (II)
-
2013 February Tumblr.
-
2013 January Bervoets
-
2013 January Licht
-
2013 January Jan Six
-
2013 January Bade
-
2013 January See Art Fly
-
2012 December Onbewoond eiland
-
2012 December Schilderijen
-
2012 December Klimt
-
2012 December Nothingness
-
2012 November Nevel
-
2012 November Magie
-
2012 November Kind
-
2012 November Inspiratie
-
2012 October Matterhorn
-
2012 October Demonen
-
2012 October Vulkaanrand
-
2012 October Richting
-
2012 October Esther
-
2012 September Wakker
-
2012 September Blijvertjes
-
2012 September Wit
-
2012 September Ongrijpbaar
-
2012 August L' Amour Fou
-
2012 July Zielsverwant
-
2012 July YoungWise
-
2012 July Momenten
-
2012 July Tracey
-
2012 June Abramovic
-
2012 June Ritueel
-
2012 June Bedevaart
-
2012 June Ik hou van je
-
2012 May Schildpad
-
2012 May Muze
-
2012 May Varen
-
2012 May Parijs
-
2012 May Een minuut
-
2012 April Sweerts
-
2012 April Inspirator
-
2012 April Opening
-
2012 April Matthaus
-
2012 March Gekrast
-
2012 March Rillingen
-
2012 March Ode
-
2012 March Geweer
-
2012 February Wich
"Niemand ziet zoals wij doen Patti." Dit zei fotograaf Robert Mapplethorpe tegen zangeres Patti Smith over hun levenslange artistieke huwelijk.
In haar biografie Just Kids beschrijft Smith op ontroerende wijze de intense liefdesrelatie en levenslange vriendschap met Mapplethorpe. En hoewel beide meerdere relaties hadden-Mapplethorpe meer gay dan straight, en Smith met iemand anders trouwde-was er een magisch en onbreekbaar verbond tussen hen. Zielsverwantschap.
Heel beeldend beschrijft Smith de tijd samen in New York in de jaren zeventig. Vooral hun standplaats in het legendarische Chelsea Hotel, waar ze naast de kamer woonden van dichter Dylan Thomas die daar zijn laatste woorden schreef. Chelsea was de favoriete hangout van de toenmalige underground: Janis Joplin, Jimi Hendrix, Lou Reed, Salvador Dali en Andy Warhol. Zij waren elkaars muze en leefden samen voor de kunst. Smith gaf hem zijn eerste camera. Hij spoorde haar aan tot dichten. Ze werden allebei wereldberoemd. Mapplethorpe door zijn foto’s. Hij introduceerde homoerotische (soft)porno en sm in hedendaagse fotografie met veel duistere esthetiek die veel navolging kreeg. Smith met tekeningen. Maar vooral met haar optredens van gedichten op rockmuziek gezet. Ze werd een rolmodel; ultieme rockchick en bohemienne. Geldgebrek was er voortdurend. Smith sliep in Central Park, ze at soms dagen niet. Mapplethorpe werd zelfs gigolo op 42nd street. Smith betwijfelt openlijk of hij moeite had met deze bijbaan: cruisen zat hem in het bloed. En werd hem uiteindelijk fataal; hij stierf in 1989 aan Aids.
Smith schrijft in prachtige zinnen. Hier is een groot dichteres aan het woord. Haar inspirator is dan ook de dichter Arthur Rimbaud, voor wie ze een diepe bewondering koestert. Maar Mapplethorpe was de kunstenaar van haar leven, haar alles. Voor hem is dit poëtisch monument. Intiem geschreven en zo liefdevol als maar mogelijk is. Hun favoriete liedje was veelzeggend: "How can you hang on to a dream?"
Hun dromen en elkaar zijn ze in ieder geval altijd trouw gebleven.