-
2013 March Handschrift
-
2013 March Moeiteloos
-
2013 March Boeing 747
-
2013 March Bunker
-
2013 February Schiele
-
2013 February Inspiratie (II)
-
2013 February Tumblr.
-
2013 January Bervoets
-
2013 January Licht
-
2013 January Jan Six
-
2013 January Bade
-
2013 January See Art Fly
-
2012 December Onbewoond eiland
-
2012 December Schilderijen
-
2012 December Klimt
-
2012 December Nothingness
-
2012 November Nevel
-
2012 November Magie
-
2012 November Kind
-
2012 November Inspiratie
-
2012 October Matterhorn
-
2012 October Demonen
-
2012 October Vulkaanrand
-
2012 October Richting
-
2012 October Esther
-
2012 September Wakker
-
2012 September Blijvertjes
-
2012 September Wit
-
2012 September Ongrijpbaar
-
2012 August L' Amour Fou
-
2012 July Zielsverwant
-
2012 July YoungWise
-
2012 July Momenten
-
2012 July Tracey
-
2012 June Abramovic
-
2012 June Ritueel
-
2012 June Bedevaart
-
2012 June Ik hou van je
-
2012 May Schildpad
-
2012 May Muze
-
2012 May Varen
-
2012 May Parijs
-
2012 May Een minuut
-
2012 April Sweerts
-
2012 April Inspirator
-
2012 April Opening
-
2012 April Matthaus
-
2012 March Gekrast
-
2012 March Rillingen
-
2012 March Ode
-
2012 March Geweer
-
2012 February Wich
Het maken van een kunstboek kan ik iedereen van harte afraden. Want drukker én uitgever kunnen failliet gaan, schrijvers leveren tekst te laat of helemaal niet in, een vertaler gebruikt net de verkeerde woorden of het eindresultaat blijkt verkeerd gelijmd en gebonden een week voor de presentatie. Na mijn achtste begin dit jaar bezwoer ik: nooit meer een kunstboek te zullen maken.En dus maak ik momenteel een boek.
Omdat ik absoluut weerloos ben tegen mooie boeken. Lekker lijvige, gedrukt op verschillende soorten papier, de drukinkt nog vers, mooi ontworpen, afgewerkt met linnen, aluminium of plastic omslag met afbeeldingen over de gehele pagina. Collectors items verpakt in een houten kistjes of mooie cassettes, unieke boeken die een klein maandsalaris kosten: ik moet ze hebben. Want terwijl een jongere generatie boeken nog slechts op I-Pad tot zich neemt geloof ik heilig in papier.
Voor mijn komende boek bereid ik me vast voor op de meest uiteenlopende taken. Want buiten kunstenaar ben je vaak ook schrijver, sponsorwerver, eindredacteur, secretaresse, medeontwerper, transportbedrijf, fotoassistent, persvoorlichter, copywriter, boodschappenjongen, manusje van alles en personal assistant van jezelf.
Maar het is fijn om stapels tekeningen uit antieke koffers en schoenendozen te graven en te catalogiseren. Met lichte verbazing kijk ik naar mijn productie van jaren op half vergaan karton, carbon- of vloeipapier, de binnenkant van boekomslagen, placemats of op verschoten enveloppen. Werken die ik nooit exposeerde en nu pas kan laten gaan.
Zoals de tekening van filmster Tippi Hedren op door boktorren aangeknaagd papier. De ode aan overleden kunstenaar Cy Twombly overschaduwt door een tropisch regenwoud. Mijn dochter op haar vierde verjaardag, zelfgemaakte vogels boven haar hoofd. Een huis in de mist met teksten eroverheen. Flarden uit dagdromen. Veel vergetelheid en stilte.
En een reeks tekeningen over het verschijnsel pareidolia: figuren die uit toevallige vlekken lijken op te doemen. Vooral die laatste houden me bezig. Demonen uit het onderbewuste. Ik denk dat ik ze een ereplek geef in mijn boek.